Τα τελευταία χρόνια, όπως είχε προφητευθεί από το Λόγο του Θεού, είμαστε μάρτυρες μιας εκπληκτικής έκρηξης γνώσης: «Και συ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού·τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθή» (Δανιήλ 12:4 ).
Οπλισμένος ο άνθρωπος με υπερσύγχρονα μέσα εξερευνά το μακρόκοσμο, δηλαδή το Σύμπαν γύρω του, αλλά και το μικρόκοσμο, τη δομή της ύλης που τον περιβάλλει.
Μεγάλα τηλεσκόπια, μερικά από τα οποία είναι σε τροχιά γύρω από τη γη, εξερευνούν τα βάθη του Σύμπαντος σε εκπληκτικές αποστάσεις, ασύλληπτες για την ανθρώπινη εμπειρία. Σύμφωνα με τις απόψεις του υλισμού το Σύμπαν είναι αιώνιο και αυθύπαρκτο. Η σύγχρονη όμως επιστήμη αναγνωρίζει πλέον ότι το Σύμπαν, όσο μεγάλο πράγματι και αν είναι, εν τούτοις δεν είναι άπειρο και ότι υπήρξε μία αρχή στη δημιουργία του. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε γαλαξίας έχει περίπου 100 δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα... Ας κάνουμε ένα ταξίδι (φανταστικό) μέσα σε αυτό.
Καθώς απομακρυνόμαστε από την επιφάνεια της γης στα 100 εκατομμύρια χιλιόμετρα (109 m) συναντάμε την τροχιά της σελήνης, ενώ στα 100 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (1014 m) το ηλιακό μας σύστημα αχνοφαίνεται. Για μεγαλύτερες αποστάσεις χρησιμοποιείται σαν μέτρηση το έτος φωτός, δηλαδή η απόσταση που θα διάνυε ένα όχημα αν έτρεχε με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) σε ένα χρόνο και είναι ίση με δέκα τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα ή 1016 m. Από τέτοια απόσταση δεν διακρίνεται πλέον ο ήλιος του ηλιακού μας συστήματος. Τεράστιες αποστάσεις, και αυτή είναι ακόμη η αρχή! Στα 100.000 έτη φωτός (1021 m) μόλις διακρίνεται ο δικός μας γαλαξίας, ενώ στο ένα εκατομμύριο έτη φωτός (1022 m) αρχίζει να φαίνεται η σπείρα του συσσωματώματος γαλαξιών μέσα στο οποίο ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας. Στα 10 εκατομμύρια έτη φωτός (1023 m) και αυτό ακόμη χάνεται, μέσα στον ωκεανό του σύμπαντος!
Τι γίνεται όμως και με το μικρόκοσμο που μας περιβάλλει; Ας πάρουμε στα χέρια μας ένα φύλλο δένδρου. Αν το πλησιάσουμε με ένα μικροσκόπιο, στα 100 μικρά (10-4 m) διακρίνουμε τα κύτταρά του. Στο ένα μικρό (10-6 m) φαίνεται καθαρά ο πυρήνας του και στα 1000 άνγκστρομ (10-7 m) τα χρωματοσώματα του κυττάρου, όπου όλη η γενετική πληροφορία είναι αποταμιευμένη. Στο ένα άνγκστρομ (10-10m) φαίνεται το νέφος ηλεκτρονίων του ατόμου, που ο συμπατριώτης μας Δημόκριτος θεωρούσε ότι δεν μπορεί πλέον να διασπασθεί. Όμως η σύγχρονη επιστήμη έχει φτάσει πολύ βαθύτερα. Στο ένα πικόμετρο (10-12 m) βλέπουμε το τεράστιο κενό μεταξύ του πυρήνα και των τροχιών των ηλεκτρονίων. Στο ένα φερμί (10-15 m) φτάνουμε στην επιφάνεια των πρωτονίων και νετρονίων ενώ ακόμη βαθύτερα στα 100 ατομόμετρα (10-16 m) “βλέπουμε” τα επιμέρους “κουάρκ”.
Μας περιβάλλει ένα μεγάλο θαύμα, η Δημιουργία, η οποία φωνάζει για τον Δημιουργό. Τα ιλιγγιώδη μεγέθη που μας περιβάλλουν, η απίστευτη πολυπλοκότητα του μακρόκοσμου και του μικρόκοσμου αφήνουν αναπολόγητο κάθε άνθρωπο που θα τολμήσει να ισχυρισθεί ότι όλα αυτά έγιναν και συντηρούνται από μόνα τους. Απλώς να αναφέρουμε ότι ο διάσημος βιοφυσικός Harold Morowitz (1927-2016) υπολόγισε τη πιθανότητα ένα μόνο βακτήριο να έγινε από μόνο του σε 10100.000.000.000! Δηλαδή τελείως αδύνατο (1).
Πράγματι «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.» (Ψαλμός 19:1)
Ναι είναι πολύ μικρή η Γη μας μέσα στο σύμπαν αλλά είναι ο σημαντικός πλανήτης αυτού. Η επιστήμη σήμερα μας πληροφορεί ότι όλο το Σύμπαν έγινε και συντηρείται για να υπάρχει η ζωή στη Γη. (βλ. Ανθρωπική αρχή, Χριστιανισμός - Αύγουστος 2008 ). Εδώ κατοικεί ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας και το αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Επάνω σε αυτόν τον πλανήτη στήθηκε ο σταυρός και χύθηκε το αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, του Μονογενούς Υιού του Θεού, δια του Οποίου όλο το Σύμπαν δημιουργήθηκε αλλά και συντηρείται, για να γίνει εξαγορά από την αμαρτία.
Μας λέει η Αγία Γραφή: «επειδή δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι’ αυτού και εις αυτόν εκτίσθησαν· και αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού» (Κολοσσαείς 2:16-17) και Εβραίους 1:3: «βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού».
Δια της πίστεως στη θυσία και την Ανάσταση του Χριστού, ο άνθρωπος εισέρχεται στην αιώνια ζωή. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάννης 3:16).
Σε λίγο ο Χριστός θα ξανάρθει στη γη με δόξα και δύναμη μεγάλη. Ας ετοιμασθούμε να τον υποδεχθούμε.
1. Dean L. Overman -2001. A Case Against Accident and Self-Organization - Harold Morowitz Σελίδα 82
Ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
