«Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Δεν είναι δώδεκα οι ώρες της ημέρας;» (Ιωάννης 11:9)
Οι άνθρωποι είναι πλάσματα που έχουν δημιουργηθεί και δραστηριοποιούνται μέσα στη διάσταση του χρόνου. Αυτό σημαίνει πως όλες τους οι ενέργειες έχουν αναφορά μέσα σε ένα χρονικό πλαίσιο που έχει αρχή και τέλος. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούν ρολόγια ώστε να μπορούν να τηρούν το χρόνο και με βάση αυτό το στοιχείο να παίρνουν τις όποιες αποφάσεις τους. Ερωτήσεις όπως «τι ώρα είναι», «πόσος χρόνος έχει περάσει και πόσος χρόνος απομένει» απασχολούν καθημερινά και συνεχώς τα μυαλά όλων.
Είδαμε ως τώρα ότι ο Λόγος του Θεού, στην ερώτηση τι ώρα είναι, απαντά καταρχήν λέγοντας ότι η ώρα είναι «τώρα». «Τώρα» είναι καιρός ευπρόσδεκτος, «Τώρα» είναι ημέρα σωτηρίας, δηλαδή της αποκατάστασης της σχέσης του ανθρώπου με το Θεό μέσα από τη θυσία του μονογενούς Υιού Του, Ιησού Χριστού. Τα πάντα είναι έτοιμα, έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός έχει προσκαλέσει όλους τους ανθρώπους κοντά Του για να τους δώσει ανάπαυση και αιώνια ζωή. Η εκκλησία του Ιησού Χριστού έχει εγκαθιδρυθεί και όσοι σώζονται προστίθενται σε αυτό το άγιο σώμα/οικοδόμημα. Το Ευαγγέλιο έχει αποκαλυφθεί και η αλήθεια και η δύναμη του Ευαγγελίου τέθηκαν σε ισχύ με το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού και οδηγούν στη σωτηρία κάθε έναν που πιστεύει. Άλλωστε, το «Τώρα» είναι ίσως ο μόνος χρόνος που έχει απομείνει στον κάθε άνθρωπο για να πάρει τις αποφάσεις του σχετικά με το αιώνιο μέλλον του.
Συνεχίζοντας τη μελέτη μας, διαβάζουμε στο Λόγο του Θεού ότι…
«Τώρα» είναι η ώρα να ξυπνήσουμε από τον Πνευματικό ύπνο και την αμαρτία. Διαβάζουμε, «Και, μάλιστα, γνωρίζοντας τον καιρό ότι είναι ήδη ώρα να εγερθούμε από τον ύπνο…» (Ρωμαίους 13:11). Επίσης σε άλλο σημείο διαβάζουμε, «…Σήκω εσύ που κοιμάσαι και αναστήσου από τους νεκρούς, και θα σε φωτίσει ο Χριστός» (Εφεσίους 5:14). Ο απ. Παύλος ασφαλώς δεν αναφέρεται στον φυσικό ύπνο ή στον ύπνο του θανάτου αλλά στην αφύπνιση από τον Πνευματικό και ηθικό ύπνο που μπορεί να περιπέσει ένας άνθρωπος, ένας λαός, μια κοινωνία ή ακόμα και μια εκκλησία.
Γιατί όμως πρέπει «τώρα» να ξυπνήσει ο άνθρωπος από τον Πνευματικό ύπνο; Ο Λόγος του Θεού απαντάει ξεκάθαρα, επειδή, «Η νύχτα προχώρησε, η δε ημέρα πλησίασε…» (Ρωμαίους 13:12α,β) και, «…επειδή, η σωτηρία βρίσκεται σε μας πλησιέστερα, παρά όταν πιστέψαμε» (Ρωμαίους 13:11γ). Επίσης ο απ. Ιωάννης γράφει, «…το σκοτάδι παρέρχεται, και το αληθινό φως ήδη φέγγει» (Α’ Ιωάννη 2:8).
«Τώρα» είναι η ώρα να απορρίψουμε κάθε αμαρτία. Διαβάζουμε, «…ας απορρίψουμε, λοιπόν, τα έργα του σκότους, και ας ντυθούμε τα όπλα του φωτός. Ας περπατήσουμε με ευπρέπεια, όπως σε ημέρα όχι σε γλεντοκόπια και μέθες, όχι σε κρεβάτια και ασέλγειες, όχι σε φιλονικία και φθόνο. Αλλά, ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό, και μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της» (Ρωμαίους 13:13-14).
Όμως, πώς μπορεί κάποιος να ξυπνήσει από τον Πνευματικό ύπνο και την αμαρτία; Ο Λόγος του Θεού λέει, «Γίνεστε, λοιπόν, μιμητές τού Θεού, ως παιδιά αγαπητά και περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός αγάπησε εμάς, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας προσφορά και θυσία στον Θεό, σε οσμή ευωδίας. Μάλιστα, πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία ούτε να ονομάζεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους ούτε και αισχρότητα και μωρολογία ή χυδαιολογία, που είναι απρεπή αλλά, μάλλον ευχαριστία. Επειδή, να ξέρετε τούτο, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, που είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομία στη βασιλεία τού Χριστού και Θεού…. Μη γίνεστε, λοιπόν, συμμέτοχοί τους… εξετάζοντας τι είναι ευάρεστο στον Κύριο… και μη συγκοινωνείτε στα άκαρπα έργα τού σκότους, μάλλον δε και να ελέγχετε…» (βλ. Εφεσίους 5:1-14). Σε άλλο σημείο διαβάζουμε, «Τώρα, όμως, απορρίψτε κι εσείς από το στόμα σας όλα αυτά: Οργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία. Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού ξεντυθήκατε τον παλιό άνθρωπο, μαζί με τις πράξεις του» (Κολοσσαείς 3:8-9), και, «Αφού, λοιπόν, απορρίψετε κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές…» (Α’ Πέτρου 2:1) και, «Γι’ αυτό, αφού απορρίψετε κάθε ρυπαρότητα και περίσσεια κακίας…» (Ιακώβου 1:21) και επίσης, «…να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες…» (Εφεσίους 4:22).
