Έτσι είπε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός στο Θωμά που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «άπιστο». «Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός». Καλά έκανες Θωμά και είπες, «εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει». «Φέρε λοιπόν τον δάκτυλόν σου εδώ, και ιδέ τας χείρας μου και φέρε την χείρα σου, και βάλε εις την πλευράν μου και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός» Ιωάννης κ:25,27.
Η σταύρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η ανάστασή Του είναι ένα ιστορικό γεγονός, που όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, αλλά επιβλήθηκε και γιορτάζεται κάθε χρόνο, σε όλους τους λαούς, επί δύο χιλιάδες χρόνια. Κάθε χρόνο όλοι γιορτάζουμε την ανάσταση του Σωτήρα και νικητή του θανάτου, του Ιησού Χριστού.
Πολλές είναι οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί για το ζήτημα πότε ο άνθρωπος αρχίζει να υπάρχει ως οντότητα, της οποίας η ζωή να έχει αξία.Στις μέρες μας, όπου με τη βοήθεια της επιστήμης είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες για κάθε στάδιο της κυοφορίας ενός εμβρύου, είθισται να προτείνεται κάποιο χρονικό σημείο της κύησης στο οποίο εμφανίζεται κάποια βασική σωματική λειτουργία. Για παράδειγμα η έναρξη των χτύπων της καρδιάς, η στιγμή που νευρολογικά σηματοδοτείται η αρχή λειτουργίας του εγκεφάλου, όταν το έμβρυο αρχίζει να κινείται, όταν το έμβρυο είναι ικανό να αισθάνεται πόνο...
«Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν εν εκείνη τη ημέρα έως τρεις χιλιάδες ψυχαί. Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς»Πράξεις β΄ 41-42
«…Καθαρίσθητε λοιπόν από της παλαιάς ζύμης, διά να ήσθε νέον φύραμα, καθώς είσθε άζυμοι. Διότι το πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός• ώστε ας εορτάζωμεν ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρινείας και αληθείας.» (Α΄ Κορινθίους ε:7,8).
Γίνεται μεγάλος αγώνας από όλους τους ανθρώπους και εξαντλητικές προσπάθειες απ’ όλους για να εξασφαλίσουν τη ζωή και την ευτυχία. Ταχύτητα ιλιγγιώδης, μόχθος πολύς, αγωνία μεγάλη. Όλα αυτά δημιουργούν άγχος, σπασμό των στεφανιαίων αγγείων, έλκος στομάχου και υπερτασικές κρίσεις. Γιατί δεν είναι μόνο ο συνεχής αγώνας, για την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, αλλά και η συνεχής αντιπαράθεση με τους άλλους ανθρώπους, υπηρεσίες και συστήματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας, θρησκείας ή ηλικίας, επιδιώκουν τη χαρά, ανεξάρτητα το πώς την ορίζει ο καθένας. Το αν όμως ο ορισμός είναι αληθινός ή ψεύτικος, εξαρτάται από το αποτέλεσμα και όχι από αυτό που νομίζει ο καθένας. Με άλλα λόγια, πόσο πραγματική χαρά έχω μέσα μου; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις και ποια η πηγή για μια πραγματική χαρά στη ζωή μου; Στα ερωτήματα αυτά υπάρχουν αντιλήψεις που έχουν αποδειχτεί ψεύτικες και κάποιες άλλες που έχουν αποδειχτεί αληθινές.
