Πώς περνάει ο χρόνος! Ήδη διανύουμε το δεύτερο μήνα του νέου χρόνου. Πάντοτε έχουμε ελπίδες να πάμε πιο καλά, να πετύχουμε τους στόχους μας και να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Όσο περνάει ο καιρός όμως, τόσο πιο πολλά σύννεφα συσσωρεύονται στον ορίζοντα και το μέλλον της ανθρωπότητος διαγράφεται απαισιόδοξο. Αν οι προσωπικοί μας στόχοι πετυχαίνουν, ο κόσμος μας όμως βουλιάζει. Οδηγείται σε ένα αδιέξοδο και σε ένα τέλος αβέβαιο. Παραγγέλουμε ψητά και κρασιά, επάνω σε ένα πλοίο που έχει αρχίσει προ πολλού να βουλιάζει και είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί ό,τι παραγγείλαμε, μας το έφεραν.
Ο ...
«Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι νάρθουν σε μετάνοια.
«Περπατούσε με τις ώρες κρατώντας στο χέρι της το κομποσκοίνι, μονολογώντας ξανά και ξανά την ίδια προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με». Γύρω στα ογδόντα, το σώμα της όπως ήταν φυσικό είχε πάνω του τα σημάδια του χρόνου με εμφανέστερο την κύφωση που την κρατούσε διαρκώς σκυφτή. Πολλά είχαν δει τα μάτια της, πολλά είχε να διηγηθεί. Η ψυχή της σκυθρωπή. Κάτι την βασάνιζε, κάτι την ενοχλούσε, κάτι πολύ μεγαλύτερο από την κλονισμένη υγεία της. Η ίδια διηγείται: «Εμφύλιος, μαύρα χρόνια! Μας έπιασαν στον ύπνο. Τα αντίποινα βαριά. Εκτελούν τον πατέρα μας μπροστά σ...
Μπήκαμε αισίως στο νέο έτος με χίλια δυο προβλήματα και απορίες. Πώς πέρασε τόσο γρήγορα το προηγούμενο έτος; Πώς περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος; Τρέχει με την πιο μεγάλη ταχύτητα. Σαν σταγόνες τα δευτερόλεπτα κυλούν το ένα πίσω από το άλλο και συνθέτουν τα λεπτά, τις ώρες, τις ημέρες, τους μήνες και τα χρόνια.
