«…καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα του Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή» (Ρωμαίους 6:4)
Η ανάσταση του Χριστού δεν είναι απλά ένα γεγονός του παρελθόντος, αλλά μια παρούσα πραγματικότητα που μεταμορφώνει την καθημερινότητά μας, δίνοντας τη δύναμη να ζούμε μια νέα ζωή με χαρά, ελευθερία και θάρρος…
Όχι πια σκλάβοι της αμαρτίας. Επειδή ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, ο Λόγος του Θεού μας καλεί να ζήσουμε διαφορετικά, εγκαταλείποντας τον παλιό εαυτό και απολαμβάνοντας τη νέα φύση, κτισμένη από τη χάρη και τη δύναμη του Θεού. Διαβάζουμε στη Γραφή, «Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα τα αρχαία πέρασαν, να, τα πάντα έγιναν καινούργια (Β’ Κορινθίους 5:17, βλ. κ. Α’ Πέτρου 1:14).
Περπατάμε με ανανεωμένο νου. Διαβάζουμε, «…μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου της ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο» (Ρωμαίους 12:1-2). Η δύναμη της ανάστασης δίνει στη ζωή διαφορετική σκέψη—αιώνια. Οι σκέψεις μας δεν είναι πλέον συνδεδεμένες με τον τάφο αυτού του κόσμου αλλά στρέφονται στη θέα της αιωνιότητας του Ουρανού.
Φανερώνουμε τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Ο Πιστός λαμβάνοντας και απολαμβάνοντας τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, ζει και καρποφορεί στο Άγιο Πνεύμα, με τη δύναμη του οποίου αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός (Ρωμαίους 1:4, 8:11, Α’ Πέτρου 3:18). Διαβάζουμε, «Ο καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλάτες 5:22).
Περπατάμε νικηφόρα επί του θανάτου. Διαβάζουμε στη Γραφή, «Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη. Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;. Το δε κεντρί του θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά, χάρη στον Θεό, ο οποίος μας δίνει τη νίκη διαμέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Α’ Κορινθίους 15:54-57). Η ζωή με τη δύναμη της ανάστασης του Χριστού είναι μια ζωή νικηφόρα, επειδή Εκείνος νίκησε το θάνατο και το ίδιο μπορεί και ο πιστός.
Ο θάνατος καταβροχθίζεται από τη νίκη. Η ανάσταση δεν ήταν απλώς η νίκη μιας μάχης αλλά ο πλήρης, οριστικός και αμετάκλητος θρίαμβος στον πόλεμο κατά της αμαρτίας και του θανάτου. Ο άνθρωπος πλέον δεν φοβάται το θάνατο επειδή ο θάνατος είναι ήδη νικημένος. Με την κατάργηση του θανάτου ο άνθρωπος μπορεί πια να ζει πραγματικά ελεύθερος καθώς διαβάζουμε ότι ο Χριστός έλαβε ανθρώπινη φύση και πέθανε ως άνθρωπος ώστε, «…να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας του φόβου του θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία» (Εβραίους 2:15).
Περπατάμε με στόχο και σκοπό. Η ζωή της ανάστασης δεν είναι παθητική και αδρανής αλλά μια διαρκής ενεργητική επιδίωξη του θελήματος του αναστημένου Ιησού Χριστού και της Δόξας του Θεού με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Διαβάζουμε, «…για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του αν κατά κάποιον τρόπο φτάσω στην εξανάσταση των νεκρών… τρέχω… λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού εν Χριστώ Ιησού» (Φιλιππησίους 3:10-14).
Στα εδάφια αυτά βλέπουμε, ως παράδειγμα, σαφείς και ξεκάθαρους στόχους:
- Να γνωρίσω τη δύναμη της ανάστασής Του. Ο απ. Παύλος δεν μιλάει για μια τυπική, εγκυκλοπαιδική γνώση της ανάστασης του Ιησού αλλά για μια οικεία, βιωματική επίγνωση της σημασίας και της δύναμής της.
- Λησμονώντας αυτό που υπάρχει πίσω. Ανάσταση σημαίνει έξοδος από τον τάφο των προηγούμενων αποτυχιών και αμαρτιών. Για τον άνθρωπο που περπατάει με τη δύναμη της ανάστασης του Χριστού, ο «χθεσινός τάφος» δεν έχει καμία δύναμη πια στη «σημερινή χάρη» του Κυρίου.
- Επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά. Κανένας αθλητής που αγωνίζεται δεν τρέχει άσκοπα και αόριστα αλλά τρέχει με το νου του στραμμένο στον τερματισμό και την επιθυμία του στο έπαθλο. Υπάρχει ένας στόχος για κάθε έναν πιστό που ζει με τη δύναμη του Αναστημένου Χριστού, η ομοιότητα με τον Σωτήρα του και ένα βραβείο, η αιώνια ζωή με το Χριστό.
Δημήτριος Μάστορης
