Ο Θεός αγαπάει τον αμαρτωλό
Όλοι οι άνθρωποι που κατοικούν επάνω στον πλανήτη μας είναι αμαρτωλοί και όπως γράφει και η Αγία Γραφή, «ουδείς αναμάρτητος». Άλλος είναι πολύ αμαρτωλός και εξακολουθεί πεισματικά την οδό του, χωρίς να έχει καμία διάθεση να αλλάξει, άλλος άθελά του σέρνεται από την αμαρτία και υποχρεωτικά την ακολουθεί, διότι δεν έχει καμία άλλη εναλλακτική λύση, είναι δούλος της αμαρτίας.
Όλοι οι άνθρωποι που κατοικούν επάνω στον πλανήτη μας είναι αμαρτωλοί και όπως γράφει και η Αγία Γραφή, «ουδείς αναμάρτητος». Άλλος είναι πολύ αμαρτωλός και εξακολουθεί πεισματικά την οδό του, χωρίς να έχει καμία διάθεση να αλλάξει, άλλος άθελά του σέρνεται από την αμαρτία και υποχρεωτικά την ακολουθεί, διότι δεν έχει καμία άλλη εναλλακτική λύση, είναι δούλος της αμαρτίας.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν λανθασμένη αντίληψη ότι ο Θεός τους μισεί επειδή μένουν στην αμαρτία και ψάχνει να βρει τρόπο να τους τιμωρήσει. Θα έχετε ακούσει αυτό που λένε μερικοί που ζουν στην αμαρτία και έχουν την αντίληψη αυτή. «Εγώ αν έλθω στην εκκλησία, θα πέσει κανένας πολυέλαιος επάνω μου». Όλοι βλαστημούν το Θεό όταν τους συμβαίνει κάποιο κακό, διότι νομίζουν ότι ο Θεός βρήκε την ευκαιρία να τους εκδικηθεί ή να τους τιμωρήσει.
Ο Λόγος του Θεού δε γράφει πουθενά ότι ο Θεός μισεί τον αμαρτωλό άνθρωπο. Μισεί την αμαρτία. Όταν σκοτώνεις τον πλησίον σου, όταν τον αδικείς, τον κλέβεις, τον συκοφαντείς, ο Θεός δε μισεί εσένα, μισεί αυτές τις πράξεις που κάνεις. Για αυτό στέλνει απεσταλμένους και φωνάζουν: «Μετανοείτε». Στον Ιεζεκιήλ γράφει: «Ειπέ προς αυτούς, Ζω εγώ λέγει Κύριος ο Θεός. Δε θέλω το θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει ο ασεβής από της οδού αυτού και να ζήσει. Επιστρέψατε, επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών, διατί να αποθάνητε οίκος Ισραήλ;» Ιεζεκιήλ λγ:11
Ο Θεός θέλει να σώσει τον αμαρτωλό και ασεβή άνθρωπο και να τον κάνει παιδί Του και όχι να τον καταστρέψει. Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, διότι ο Ίδιος τον έπλασε και έχει κάνει σχέδια για τον άνθρωπο. Ο Χριστός κατηγορήθηκε ότι είναι «φίλος των αμαρτωλών και των τελωνών». Αυτή ήταν η πιο βαριά κατηγορία που είχαν να πουν οι Φαρισαίοι εναντίον Του. Κάποτε ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος ήλθαν εις τον Ιησού Χριστό και του είπαν: «Κύριε, θέλεις να είπωμεν να καταβή πυρ από του ουρανού και να αφανίση αυτούς καθώς ο Ηλίας έκαμε;». Αυτό το είπαν, διότι πήγαν σε κάποια κωμόπολη των Σαμαρειτών να τους αναγγείλουν ότι θα περάσει ο Ιησούς Χριστός για να πάει στα Ιεροσόλυμα και οι Σαμαρείτες αρνήθηκαν να Τον δεχτούν. «Στραφείς δε επέπληξεν αυτούς και είπε, Δεν εξεύρετε ποίου πνεύματος είσθε σεις, διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε να απολέση ψυχάς ανθρώπων, αλλά να σώσει». Λουκάς θ:51-55
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο για να εκδικηθεί, να τιμωρήσει ή να εξοντώσει τους αμαρτωλούς. Ήλθε για να τους σώσει. Η μεγάλη Του αγάπη φανερώθηκε με την σταυρική Του θυσία η οποία έγινε για να λυτρώσει κάθε αμαρτωλό από της αμαρτίες του και να του δώσει την άφεση όλων των αμαρτιών του, όσο μεγάλες και αν είναι, αρκεί να μετανοήσει. Επάνω στον σταυρό, ενώ υπέφερε και όδευε προς τον θάνατο, οι Φαρισαίοι και διάφοροι άλλοι οπαδοί τους, τον μυκτήριζαν: «Ουά, ο χαλών τον ναόν και οικοδομών αυτόν, αν είσαι υιός του Θεού, κατάβα από του σταυρού». Όταν είπε «διψώ», του έδωσαν ένα σπόγγο γεμάτο χολή και ξύδι. Ο Ιησούς όμως δεν έπαψε να τους αγαπάει και επάνω στο σταυρό έκανε την πιο ωραία προσευχή για τους εχθρούς Του: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Ο απόστολος Πέτρος σημειώνει στην επιστολή του την αγάπη του Ιησού Χριστού για τους εχθρούς Του. «Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθε υπέρ υμών αφίνων παράδειγμα εις υμάς δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού, όστις αμαρτίας δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού. Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει και πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως» Α΄ Πέτρου β:21-23
Ο Χριστός σε αγαπάει και σε καλεί να πας κοντά Του, όχι για να σε τιμωρήσει, αλλά για να σε σώσει, να σε ευλογήσει και να σε θεραπεύσει. Φωνάζει συνέχεια: «Έλθετε προς Με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει». Ματθαίος ια:28
+ του Λεωνίδα Φέγγου