Οι γιορτινές ημέρες και ιδιαίτερα στην αλλαγή του έτους, φέρνουν το άνθρωπο μπροστά σε ένα απολογισμό του παρελθόντος του και αυτό πολύ συχνά του προκαλεί θλίψη και απογοήτευση επειδή συναισθάνεται τα λάθη, τις αποτυχίες και τις αμαρτίες του, καθώς και την αδυναμία να βοηθήσει τον εαυτό του. Ο Θεός όμως έχει εξασφαλίσει για τον άνθρωπο που είναι απογοητευμένος έναν τρόπο για να βγει από αυτό το αδιέξοδο. Η ειλικρινής μετάνοια και πίστη στη σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού, μπορούν να οδηγήσουν στο ξεκίνημα μιας εντελώς νέας ζωής. Διαβάζουμε, «Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα τα αρχαία πέρασαν, να, τα πάντα έγιναν καινούργια» (Β΄ Κορινθίους 5:17). Βλέπουμε στο Λόγο του Θεού κάποια βασικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας ζωής…
Νέο ξεκίνημα. Διαβάζουμε, «δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα του Θεού ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου της απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό (Ρωμαίους 3:23). Η έννοια της δικαίωσης που αναφέρει ο Λόγος του Θεού παραπέμπει ουσιαστικά στη δικαιολόγηση και την αθώωση. Ο Θεός ανακηρύσσει τον άνθρωπο δικαιωμένο επειδή πίστεψε στον Υιό Του, Ιησού Χριστό. Όποιος παραδέχεται την κυριότητα του Ιησού Χριστού λαμβάνει τη σωτηρία και ξεκινάει μια νέα ζωή σε απόλυτη αρμονία με τον Θεό, σαν να μην είχε αμαρτήσει ποτέ πριν.
Νέα σχέση. Διαβάζουμε στη Γραφή, «τώρα, όμως, διαμέσου του Ιησού Χριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου του αίματος του Χριστού» (Εφεσίους 2:13). Όλοι οι άνθρωποι, από τη φύση τους και τα έργα τους είναι μακριά από το Θεό λόγω της αμαρτίας: «…οι ανομίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στον Θεό σας, και οι αμαρτίες σας έκρυψαν το πρόσωπό του από σας…» (Ησαΐας 59:2). Ωστόσο στον Χριστό όλα αλλάζουν. Το να είναι κάποιος μια νέα δημιουργία από τον Θεό σημαίνει ότι τώρα μπορεί να πλησιάσει με θάρρος στην παρουσία του Θεού (Ιωάννης 14:6, Εβραίους 4:16, 7:19, 10:19).
Νέα ταυτότητα. Όταν κάποιος ζει την ζωή που δίνει ο Ιησούς Χριστός, του δίνεται μια νέα ταυτότητα. Ο νέος άνθρωπος δεν ανήκει πια στον εαυτό του, αλλά ανήκει εξολοκλήρου στο Χριστό. Ο απ. Πέτρος γράφει, «Εσείς, όμως, είστε γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο, λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως» (Α΄ Πέτρου 2:9, Α’ Κορινθίους 6:19-20).
Νέος προορισμός. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι είναι εχθροί του Θεού κατευθυνόμενοι σε μονοπάτι καταστροφής. Όταν όμως ζει κανείς τη νέα ζωή στον Χριστό, γίνεται πολίτης του ουρανού και αυτός είναι ο νέος του προορισμός. Διαβάζουμε, «Κι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα…» (Κολοσσαείς 1:21) και, «…πολλοί… είναι οι εχθροί του σταυρού του Χριστού, το τέλος των οποίων είναι η απώλεια… οι οποίοι φρονούν τα επίγεια. Επειδή, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς, απ’ όπου και προσμένουμε Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό» (Φιλιππησίους 3:18-20).
Νέα θέση. Το να ζει κανείς τη νέα ζωή στο Χριστό συνεπάγεται ότι αλλάζει η θέση του. Τώρα, ο νέος άνθρωπος κατοικεί («κάθεται») σε επουράνια (παραδεισένια) μέρη μαζί με το Σωτήρα Ιησού Χριστό. Διαβάζουμε, «και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό (κατά χάρη είστε σωσμένοι) και μας ανέστησε μαζί του, και μας κάθισε μαζί του στα επουράνια διαμέσου του Ιησού Χριστού (Εφεσίους 2:5-6).
Νέα δύναμη. Το να είναι κανείς μια νέα δημιουργία εν Χριστώ σημαίνει επίσης ότι έχει πρόσβαση σε μια νέα δύναμη. Με τη βάπτιση στο Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος πλέον εργάζεται μέσα στο νέο άνθρωπο βοηθώντας τον να ζήσει και να είναι το πρόσωπο που επιθυμεί ο Θεός: «...θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα και θα είστε μάρτυρες για μένα… μέχρι το τελευταίο άκρο της γης» (Πράξεις 1:8).
Νέος σκοπός. Στη νέα, εν Χριστώ ζωή ο Θεός αλλάζει τον άνθρωπο και τον κάνει καινούργιο κτίσμα στο Χριστό ώστε πλέον είναι σε θέση να κάνει τα καλά έργα που έχει ετοιμάσει ο Θεός για αυτόν. Διαβάζουμε, «Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά» (Εφεσίους 2:10).
Δημήτριος Μάστορης
