«Του αποκρίθηκε, λοιπόν, ο Σίμωνας Πέτρος: Κύριε, σε ποιον θα πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής» (Ιωάννης 6:68)
Στη ζωή συχνά εμφανίζονται σταυροδρόμια και όλοι καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις. Όταν ο Ιησούς είπε ότι είναι ο Άρτος της Ζωής και ότι όσοι τον ακολουθούν πρέπει να τρώνε τη σάρκα Του και να πίνουν το αίμα Του, αυτό ενόχλησε αρκετούς ανθρώπους (6:51-59-65) και ακόμα και πολλοί από τους μαθητές Του τον εγκατέλειψαν (βλ. Ιωάννης 6:66). Τότε, «Ο Ιησούς, λοιπόν, είπε στους δώδεκα: Μήπως κι εσείς θέλετε να φύγετε; Του αποκρίθηκε, λοιπόν, ο Σίμωνας Πέτρος: Κύριε, σε ποιον θα πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής κι εμείς πιστέψαμε και γνωρίσαμε ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ζωντανού Θεού» (Ιωάννης 6:67-69). Το ερώτημα του απ. Πέτρου «Σε ποιον θα πάμε;» (Ιωάννης 6:68) δεν είναι ρητορικό αλλά βαθιά θεολογικό και υπαρξιακό. Αλήθεια, πού μπορεί να πάει κανείς αν όχι στον Ιησού; Ο άνθρωποι επιχειρούν να βρουν βοήθεια και δύναμη σε διάφορες άλλες επιλογές, όπως…
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – Αλλά ο κόσμος δεν προσφέρει ζωή…
Διαβάζουμε, «…Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία του εκείνος, όμως, που πράττει το θέλημα του Θεού, μένει στον αιώνα (Α’ Ιωάννη 2:15-17, βλ. κ. Α’ Κορινθίους 7:31)», και, «Αρχικά, Κύριε, εσύ θεμελίωσες τη γη, και οι ουρανοί είναι έργα των χεριών σου. Αυτοί θα απολεστούν, εσύ όμως παραμένεις» (Ψαλμοί 102:25-27, βλ. κ. Ησαΐας 40:6-8, Ματθαίος 24:35). Ο κόσμος προσφέρει απολαύσεις, ηδονή, φήμη, πλούτο - αλλά τίποτε από αυτά δεν είναι επαρκές ούτε διαρκές. Ο άσωτος υιός πήγε στον κόσμο, αλλά κατέληξε σε χοιροστάσιο (Λουκάς 15:13–16). Αν κάποιος πάει στον κόσμο, θα βρει αυτό που δίνει τελικά ο κόσμος, ματαιότητα, προσωρινότητα και κενότητα».
ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ – Αλλά δεν μπορεί να τους σώσει...
Διαβάζουμε, «…ξέροντας ότι δεν ανακηρύσσεται δίκαιος ο άνθρωπος από τα έργα του νόμου, παρά μονάχα διαμέσου της πίστης του Ιησού Χριστού, κι εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι από την πίστη στον Χριστό, και όχι από τα έργα του νόμου επειδή, από τα έργα του νόμου δεν θα ανακηρυχθεί δίκαιος κανένας άνθρωπος» (Γαλάτες 2:16, 3:10-11, βλ. κ. Πράξεις 13:38-39, Ρωμαίους 3:19-20, 27-28, Φιλιππησίους 3:9). Η θρησκεία χωρίς τον Ιησού είναι ένα κέλυφος χωρίς ουσία. Πολλοί εμπιστεύονται τελετουργίες, παραδόσεις και ηθικολογία αλλά η σωτηρία είναι μόνο μέσω της χάρης του Θεού και της πίστης στο πρόσωπο και το λυτρωτικό έργο του Χριστού στο Σταυρό.
ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ – Αλλά όλοι οι άνθρωποι είναι ανίσχυροι να σώσουν τον εαυτό τους...
Διαβάζουμε, «Yπάρχει ένας δρόμος που φαίνεται στον άνθρωπο σωστός, αλλά τα τέλη του φέρνουν σε θάνατο (Παροιμίες 14:12). Το σταθερό ‘‘κήρυγμα’’ της κοσμικής κοινωνίας λέει, ‘‘Ακολούθησε την καρδιά σου’’, αλλά στη Γραφή διαβάζουμε, «H καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ’ όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη, ποιος μπορεί να τη γνωρίσει; (Ιερεμίας 17:9, βλ. κ. Ματθαίος 15:9)». Ο άνθρωπος δεν μπορεί να διορθώσει τον εαυτό του, να θεραπεύσει την ψυχή του ή να νικήσει τον θάνατο μόνος του, αλλά έχει ανάγκη Αυτόν που είναι «ισχυρός στο να ζώζει» (Ησαΐας 63:1).
ΣΕ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ – Αλλά Οδηγούν στην Καταστροφή...
Διαβάζουμε, «Βλέπετε μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου της φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία του κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Χριστό» (Κολοσσαείς 2:8). Πολλοί ισχυρίζονται ότι προσφέρουν ‘‘αλήθεια’’, αλλά χωρίς τον Χριστό, είναι απλά απογοήτευση. Ο Ιησούς προειδοποίησε για τους ‘‘τυφλούς οδηγούς’’, «…Κάθε φυτεία, που δεν τη φύτεψε ο ουράνιος Πατέρας μου, θα ξεριζωθεί. Αφήστε τους είναι τυφλοί οδηγοί τυφλών και αν ένας τυφλός οδηγεί έναν άλλον τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε χαντάκι» (Ματθαίος 15:13-14).
ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ – που μοιραία οδηγεί σε αδιέξοδο...
Διαβάζουμε, «Γι’ αυτό, μίσησα τη ζωή, επειδή τα έργα που γίνονται κάτω από τον ήλιο μου φάνηκαν γεμάτα μόχθο επειδή, τα πάντα είναι ματαιότητα και θλίψη πνεύματος» (Εκκλησιαστής 2:17, βλ. κ. Ιώβ 3:20-22, 7:15-16, 14:13, Ιερεμίας 20: 14-18, Ιωνάς 4:3,8). Χωρίς τον Ιησού, κάποιοι στρέφονται στον μηδενισμό, την κατάθλιψη ή ακόμα και την αυτοκτονία. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, έχοντας προδώσει την ίδια τη ζωή (που είναι ο Χριστός) έπεσε στις τύψεις -αλλά όχι στη μετάνοια- και πέθανε σε απόγνωση.
Στο επόμενο μέρος θα δούμε μέσα από το Λόγο του Θεού, τους λόγους για τους οποίους χρειάζεται να παραμείνει κανείς στον Χριστό.
Δημήτριος Μάστορης
