Πολλές φορές ακούμε να προασπίζεται σθεναρά η πεποίθηση ότι ο μοναδικός τρόπος να ανακαλυφθεί η αλήθεια οποιουδήποτε πράγματος είναι η χρήση των επιστημονικών μεθόδων. Αυτή η αντίληψη ονομάζεται επιστημονισμός και είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τη διάκρισή της από τον όρο επιστήμη ο οποίος περιλαμβάνει όλες εκείνες τις μεθόδους παρατήρησης και μελέτης των φυσικών φαινομένων για την εξαγωγή συμπερασμάτων και την κατανόηση των μηχανισμών που τα διέπουν.

Στο προηγούμενο άρθρο είδαμε με τη χάρη Του Θεού το πώς η διάχυτη αμφισβήτηση όλων των καθιερωμένων και κοινά αποδεκτών αξιών οδηγεί τον σύγχρονο κόσμο σε έναν παραλογισμό και μία σύγχυση όσον αφορά τους ρόλους και την ταυτότητα των δύο φύλων. Μια κοινωνία που προσπάθησε να μείνει ανοικτή στο διαφορετικό αποκλείοντας ηθελημένα τον Ιησού Χριστό· που θεώρησε τις υποδείξεις του Δημιουργού ως δεσμά και όχι ως το μοναδικό δρόμο προς την πραγματική χαρά.

Η εποχή μας διέπεται από τρομακτική σύγχυση. Υπάρχει μία διάχυτη αμφισβήτηση όλων των καθιερωμένων και κοινά αποδεκτών αξιών που οδηγεί τελικά σε έναν παραλογισμό και όχι σε έναν γόνιμο διάλογο, όπως γινόταν στο παρελθόν. Φτάσαμε στο σημείο να τίθεται υπό συζήτηση το τι ορίζεται ως άνθρωπος και αν υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου. Ως εκ τούτου, η κοινωνία καλείται να δώσει απαντήσεις σε παράλογα ερωτήματα και να θερίσει εν τέλει αυτό που τόσα χρόνια έσπειρε.

Στο τελείωμα της φετινής θερινής περιόδου, πληροφορηθήκαμε την αποβίωση δύο σημαντικών προσωπικοτήτων από το χώρο της επιστήμης, και συγκεκριμένα από τον τομέα της αστρονομίας και της αστροφυσικής, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας ήταν Έλληνας. Πρόκειται για τον Αμερικανό Φρανκ Ντρέικ και τον Διονύση Σιμόπουλο που απεβίωσαν στις 2 Σεπτεμβρίου και στις 7 Αυγούστου αντίστοιχα.