Ο Χριστός δεν ήταν ένας άνθρωπος που θεοποιήθηκε, αλλά ήταν ο Θεός που ενανθρώπισε…. «εν μορφή Θεού υπάρχων δεν ενόμισεν αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» Φιλιππησίους β: 6-8
Ο χρόνος τρέχει με την μεγαλύτερη ταχύτητα που υπάρχει στον κόσμο. Τρέχει και δεν σταματάει ούτε μια στιγμή. Πολλά θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας, αλλά δεν προλαβαίνουμε. Τρέχουμε, αγωνιζόμαστε, αλλά ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα και μας προλαβαίνει.
Καθώς όλοι ζούμε στον κόσμο αυτό, περάσαμε από στάδια ηλικίας κατά τα οποία αποκτήσαμε ορισμένες εμπειρίες. Τώρα θυμόμαστε διάφορα περιστατικά της ζωής μας από το σχολείο, τις δουλειές μας και την πορεία μας. Πολλά σημαντικά περιστατικά τα διηγούμαστε με νοσταλγία και τα θυμόμαστε χαρακτηριστικά, ιδιαιτέρως αν φθάσαμε σε μια ηλικία που μετράει αρκετές δεκαετίες.
H Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι ένα μοναδικό γεγονός, που έχει πολύ μεγάλη σημασία, όχι μόνο γιατί απέδειξε ποιος ήταν ο Χριστός, αλλά και για τη δική μας ζωή, που μπορεί να λάβει τη δύναμη αυτής της Αναστάσεως και να μεταμορφωθεί.