Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια... (προς Γαλάτας ε:22-23)

Όλοι εμείς οι θνητοί άνθρωποι που παλεύουμε για να ζήσουμε, και κάνουμε δίαιτες και παίρνουμε φάρμακα και κάνουμε διακοπές και γυμναστικές ασκήσεις πάσχουμε από ένα σύνδρομο που λέγεται «το σύνδρομο της αθανασίας».

Οικονομικές δυσκολίες, φορτία πολλά και δυσβάσταχτα, προβλήματα πολλά και δυσεπίλυτα, θλίψεις πολλές και ανυπόφορες, δυσκολίες πολλές και ανυπέρβλητες, όρη μεγάλα και αδιάβατα, ασθένειες πολλές και ανίατες, αναστήματα ψηλά και δυσθεώρητα, δάση πυκνά και απροσπέλαστα, μακροχρόνια ανεργία κ.τ.λ. Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που μπορεί να βυθίσουν τον άνθρωπο στη θλίψη, την απογοήτευση και την απελπισία με επικίνδυνες προεκτάσεις ακόμη και για την ίδια του τη ζωή.

 «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού. Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά. Αλλ’ έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις τον άλλον, διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.» (Γαλάτας ς:2-5)