Όλοι εμείς οι θνητοί άνθρωποι που παλεύουμε για να ζήσουμε, και κάνουμε δίαιτες και παίρνουμε φάρμακα και κάνουμε διακοπές και γυμναστικές ασκήσεις πάσχουμε από ένα σύνδρομο που λέγεται «το σύνδρομο της αθανασίας».
Οικονομικές δυσκολίες, φορτία πολλά και δυσβάσταχτα, προβλήματα πολλά και δυσεπίλυτα, θλίψεις πολλές και ανυπόφορες, δυσκολίες πολλές και ανυπέρβλητες, όρη μεγάλα και αδιάβατα, ασθένειες πολλές και ανίατες, αναστήματα ψηλά και δυσθεώρητα, δάση πυκ...
«Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού. Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά. Αλλ’ έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις...
Αφού αναχωρεί ο Ιησούς από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, Τον ακολουθεί όχλος πολύς. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; «…διότι έβλεπον τα θαύματα αυτού, τα οποία έκαμνεν επί των ασθενούντων» (Ιωάν. 6:2).
Αυτό αποφάσισε ο απ. Παύλος μέσα στην καρδιά του όταν βρίσκονταν ανάμεσα στους αδελφούς του στην Κόρινθο. Να μην γνωρίζει τίποτε άλλο, παρά τον Ιησού Χριστό. Και μάλιστα τον Ιησού Χριστό εσταυρωμένο.
Θα ήταν λάθος και άδικο να ισχυριστεί κάποιος ότι όλος ο κόσμος σήμερα είναι ασεβής και αδιάφορος για τον Θεό. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στις μέρες μας που τα πράγματα του Θεού και γενικότερα αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε ‘πνευματική ζωή’, δεν τους αφήνει αδιάφορους. Αυτό είναι αλήθεια.
«Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον∙ διότι ο φόβος έχει κόλασιν∙ και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη» (Α΄ Ιωάννου δ:18)