Στο προηγούμενο άρθρο εξετάσαμε το κοινωνικό πείραμα του ψυχολόγου Solomon Asch που έλαβε χώρα το 1950. Είδαμε την επίδραση που μπορεί να έχει η γνώμη της ευρύτερης κοινωνικής ομάδας στην λήψη αποφάσεων ενός ανθρώπου και πόσο εύκολο είναι κάποιος να ενδώσει στην γνώμη της πλειοψηφίας ακόμη και όταν αυτή είναι ξεκάθαρα λανθασμένη.

Την εποχή μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο πολλοί επιστήμονες προσπάθησαν να μελετήσουν τα αίτια που οδήγησαν απλούς και καθημερινούς πολίτες στο να συμπεριφερθούν με τόσο ακραίο τρόπο και να υποταχθούν στην επιρροή της μάζας ή της εξουσίας.

Αποτελεί ένα ερώτημα συνυφασμένο με την ίδια μας την ύπαρξη. Η βιολογία προσπαθεί να ανιχνεύσει τα χαρακτηριστικά της ζωής. Η αστροβιολογία μελετά τις συνθήκες εκείνες που πρέπει να επικρατούν σε έναν πλανήτη ώστε να αναπτυχθεί η ζωή, και οι αστρονόμοι μάταια σαρώνουν τον απέραντο ουρανό για να λάβουν σημάδια εξωγήινης ζωής. Αλλά τελικά τι είναι η ζωή;

Συνεχίζοντας τη σειρά των άρθρων μας σχετικά με την ευστάθεια του αθεϊσμού ως κοσμοθεωρία, θα εξετάσουμε ως επίλογο το θέμα της μετά θάνατον ζωής. Μία κοσμοθεωρία, για να είναι πλήρης, θα πρέπει να δίνει σαφή απάντηση για το τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος φθάνει στο κατώφλι του θανάτου: είναι το τέλος της ύπαρξής του ή υπάρχει κάποια συνέχεια μετά θάνατον;