«…ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες» (Α' Πέτρου 1:14) Η υπακοή είναι θεμελιώδης για τη Χριστιανική ζωή επειδή συνδέεται άμεσα με την πίστη και την αγάπη προς τον Θεό. Στο Λόγο του Θεού, η υπακοή δεν νοείται ως τυφλή υποταγή, αλλά ως έκφραση ελεύθερης και συνειδητής επιλογής να ακολουθήσει κανείς το θέλημα του Θεού.

«επειδή, αυτός ο Θεός είναι ο Θεός μας» (Ψαλμοί 48:14) Ο Θεός δεν είναι μία απρόσωπη οντότητα που ηγείται των εξουσιών, των δυνάμεων και των κυριοτήτων αλλά είναι αγάπη (Α’ Ιωάννου 4:8-9) και πλησιάζει προσωπικά τον άνθρωπο με κατανόηση για να τον βοηθήσει στις ανάγκες του και να αποκαταστήσει τη σχέση που διαταράχθηκε από την αμαρτία. Διαβάζοντας στην Αγία Γραφή και επισημαίνοντας μόνο λίγες από τις αμέτρητες αρετές του Θεού, βλέπουμε ότι είναι…

«…διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη» (Ιωάννης 14:19) Διαβάζουμε από το Λόγο του Θεού την περιγραφή της επίγειας παρουσίας του Ιησού Χριστού: «Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο, ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα» (Α’ Τιμόθεο 3:16). Διαβάζουμε ακόμη, «…ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον... Επειδή, καθόσον πέθανε, πέθανε μια για πάντα για την αμαρτία αλλά, καθόσον ζει, ζει για τον Θεό (Ρωμαίους 6:9-10)». Ένα από τα συμπεράσματα που εξά…

«επειδή περπατάμε διά πίστεως, όχι διά της όψεως» (Β' Κορινθίους 5:7)