Είναι ένα δύσκολο μάθημα στη ζωή μας να μάθουμε να αγαπάμε κάθε άνθρωπο είτε είναι συγγενής, είτε φίλος, είτε εχθρός. Αυτός ο τελευταίος είναι που μας δυσκολεύει πάρα πολύ. Ο εχθρός. Ο άνθρωπος δηλαδή, ο οποίος μας φέρεται απάνθρωπα, μας βρίζει, μας κακολογεί, μας συκοφαντεί, και γενικά μας καταπολεμά με σκοπό να μας κάνει κακό.
H αληθινή αγάπη είναι αυτή που μας χρειάζεται σήμερα κι είναι η μόνη που ενώνει τους πιστούς ανθρώπους και τους κάνει σαν τους πρώτους χριστιανούς όταν «του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία» Πράξεις δ΄ 32.
Ο Ιησούς Χριστός, σχεδίασε το έργο της Σωτηρίας και ο Ίδιος το εκτέλεσε. Μετά τη σταύρωσή Του και την ανάσταση Του, άνοιξε τα χέρια Του και κάλεσε κοντά Του κάθε άνθρωπο κουρασμένο και καταπιεσμένο.
Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με τον διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: “ Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών”. Ματθαίος δ: 13
Κύριός μας Ιησούς Χριστός πριν να σταυρωθεί, να αναστηθεί και να αναληφθεί, είπε στους μαθητές Του κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά και πολύ παράξενο: «Εγώ όμως την αλήθεια σας λέγω, συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι, εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς, αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς. Kαι ελθών Εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας, και περί δικαιοσύνης, και περί κρίσεως.» Ιωάννης ιστ΄ 7-8
Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο ιδρυτής κάποιου θρησκεύματος, ούτε ο μύστης κάποιας δικής Του θεωρίας περί θρησκείας. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού του ζώντος που στάλθηκε στη γη, για να βρει και να σώσει τον άνθρωπο που ταλαιπωρείται από χίλια-δυο ερωτήματα, ψάχνοντας να βρει πώς και γιατί βρέθηκε σ' αυτόν τον πλανήτη και βασανίζεται από την αμαρτία, αναζητώντας τη χαρά και την ειρήνη της ψυχής του.
Όλοι κάποιον περιμένουν να τους λύσει τα προβλήματα, να τους βοηθήσει και πραγματικά να τους σώσει. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται πυρετωδώς για να εφαρμόσουν τη νέα τάξη πραγμάτων, διότι πιστεύουν (εν τη αφελεία τους βεβαίως) ότι θα φτιάξουν ένα νέο κόσμο, ευτυχισμένο και χαρούμενο, με επάρκεια αγαθών και χωρίς πολέμους και ταραχές.
