Ευαγγελισμός, σημαίνει αναγγελία της καλής αγγελίας. Και λέω της καλής αγγελίας, γιατί μία είναι η καλή αγγελία που περίμενε όχι μόνο η γη, αλλά και όλος ο Ουράνιος κόσμος. Η ενσάρκωση του Υιού του Θεού, η φανέρωσή Του στους ανθρώπους, σαν Σωτήρα και Λυτρωτή.
H ετοιμασία των πιστών χριστιανών, είναι το θέμα που πρέπει να τους απασχολεί σοβαρά, γιατί είναι το μόνο που έχει άμεση και πρακτική σημασία στη ζωή τους. Πολλά γίνονται στον κόσμο αυτό, παράξενα και φοβερά που είναι σημεία των εσχάτων ημερών και το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό. Πόλεμοι, αλληλοσκοτωμοί, ταραχές, αρρώστιες, πείνες, μόλυνση του αέρα, της θάλασσας, του εδάφους, κακία, σαρκολατρεία, αδικία και τόσα άλλα που γράφει ο Λόγος του Θεού, το ευαγγέλιο του Χριστού.
Ο Υιός του Θεού, ο Κύριος του σύμπαντος, ο αρχηγός της ζωής, γεννήθηκε μέσα σε ένα μαντρί και τον κατέκλιναν σε μία φάτνη, «διότι δεν ήτο τόπος δι’ αυτούς εν τω καταλύματι» Λουκάς β:7.
Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με το διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: «Μετανοείτε, διότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών» Ματθαίος δ: 17.
Δεν ξέρω αν πιστεύεις στο Θεό ή όχι, αν τον βρίζεις ή τον δοξάζεις, αν είσαι δίκαιος ή άδικος, αν φοβάσαι το Θεό ή δεν τον φοβάσαι, αν είσαι πολύ αμαρτωλός ή λίγο. Εκείνο που γνωρίζω πολύ καλά είναι ότι ο Θεός σε αγαπάει και θέλει να σε σώσει. Να σε σώσει από όλα τα δεινά του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Το πρώτο κήρυγμα του Σωτήρα μας ήταν: «Μετανοείτε και πιστεύετε εις το Ευαγγέλιο». Και εις τους μαθητές Του αυτό παρήγγειλε: «Να κηρυχθεί μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ» Λουκάς κδ: 47.
Με το Ευαγγέλιο, την Καινή Διαθήκη του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, χωρίς προσμίξεις από το Μωσαϊκό νόμο, χωρίς μυθολογίες αορίστων παραδόσεων, χωρίς προσθέσεις και αφαιρέσεις, μπορούμε να βρούμε την αλήθεια και να σωθούμε.
H πατρίδα μας χρειάζεται μία δυναμική ενέργεια του Θεού, όπως έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής στην Ιερουσαλήμ. «Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. Και εξαίφνης έγεινε ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερόμενου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι. Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθισεν επί ένα έκαστον αυτών. Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» Πράξεις β΄ 1-4
